خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی:کجای دنیا رسم است که شخص اول مملکت زنگ بزند به آدم‌های معمولیِ همان مملکت و بگوید «تشریف بیاورید خانه‌ام! می‌خواهم ببینمتان!» به خدا این را هر کجا بگویید اول یک دست به شما می‌خندند، بعد دوباره هیستریک‌تر می‌خندند و آخر سر هم اصلا باورشان نمی‌شود و معلوم نیست چه لیچارهایی که بارتان نکنند!
شخص اول مملکت را فقط باید از پشت شیشه‌های قطور تلویزیون دید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با نوک پا دست می‌کشم روی این موکتِ خواستنی، همان که همیشه و به بلندای عمر انقلاب، خاص بود و ساده و حظ می‌برم. اصلا قبول دارید سادگی لطف دیگری دارد؟ اینکه شبیه هیچ‌کس نباشید جز خودتان؟ اینجا هم همین جور است، ساده، شبیه هیچ‌کس جز خودش! و یکهو، محکم، به ستون کوبیده می‌شوم!
کارت میهمان ویژه را از درد توی جیبم مچاله می‌کنم و دقیق می‌افتم پشت هفتمین ستون. با یک حساب سرانگشتی و سرک کشیدن بین صف‌ها و کارت دعوت ورود بقیه، متوجه می‌شوم که همه یکی هستیم برای صاحب مجلس، منتهی زرنگ‌ترها صف اول را زودتر پر می‌کنند، و من دلم خوش است به اینکه شهدا را همیشه از صف آخر می‌چینند. البته اگر آن دختر سر به هوای پشت آخرین ستون که من باشم، بدشانسی نیاوَرد برای از قلم افتادن.
عقربه‌های زمخت ساعت، با خودشان کلنجار می‌روند که بِکِشند روی دهِ تمام یا نه. و تمام فشار جمعیت اینجا خلاصه می‌شود! پشت سر من! هر کسی می‌خواهد یک جوری برود جلو و شخص اول مملکت را ببیند؛ یکی با خواهش و التماس، یکی با تعریف قصه حسین کرد شبستری، یکی با سر دست گرفتن بچه‌اش، یکی با گریه و زاری راه انداختن! گفتم که، توقع نداشته باشید همه‌ی این‌ها که آمده‌اند یک شکل باشند، بالاخره که مملکت، آدم‌های مختلفی دارد. هر دو دقیقه یک تشر می‌زند و فکر می‌کند اگر بنشینم همه چیز واضح می‌شود اما چیزی مشخص نیست چون ستونی بلندتر از خودم، سد راهم شده.
بچه‌ها از ردیف‌های جلوتر برایم دست تکان می‌دهند: «بیا جلو! مگه نمی‌خوای ببینی تا روایت بنویسی؟» اما مگر اینکه از روی آدم‌ها رد بشوم! با دل‌خوری اخم‌هایم را می‌اندازم توی هم و می‌گویم: «این‌قدر گفتین قدت بلنده خوش به حالت زودتر از همه ما آقا رو می‌بینی که افتادم پشت ستون! خیالتون راحت شد؟» جمله آخر را بلندتر داد می‌زنم اما صدا به صدا نمی‌رسد و پشت سر هم می‌گویند: «چی؟» و در اقیانوس جمعیت غرق می‌شوند.
لعنت به هر چه ستون! لعنت به من که بلد نیستم دو قدم جلوتر بروم! صدای شخص اول مملکت توی حسینیه می‌پیچد: «خیلی خوش آمدید برادران عزیز، خواهران عزیز، مردم عزیز خوزستان ...» بند دلم پاره می‌شود و دوباره یکهو پرت می‌شوم، نه خیلی جلو اما کمی این‌طرف‌تر از ستون. خود خودش است! شخص اول مملکت را می‌گویم. برای یک لحظه می‌بینم‌اش و قند توی دلم آب می‌شود. چهره‌اش نورانی‌تر از وقت‌هایی است که توی تلویزیون دیدم‌اش. زن کناری، هم مثل من فکر می‌کند: «چه چهره نورانی‌ای دارن آقا!» سر تکان می‌دهم. نه می‌توانیم باور کنیم که اینجاییم و نه می‌توانیم بگوییم چشم و گوش‌هایمان دروغ می‌گویند؛ صدا است و تصویر است و حرکت، آن هم از شخص اول مملکت.
مثل لک‌لک‌ها روی یک پا ایستاده‌ام! پیرزنی جمع و جورتر می‌نشیند و پایم را بغل می‌کند: «بیشین مادر!» با زور خودم را در یک کفِ دست جا، جا می‌دهم. امان از این آدمیزاد، این موجود عجیب، که وقت اضطرار چطور انعطاف‌پذیر می‌شود! با حرص به قسمت مردها نگاه می‌کنم؛ شلوغ‌اند اما مرتب‌اند چون فضایی که دارند برایشان کافی‌ست و قسمت زنانه، معرکه است.
سعی می‌کنم حالا که خوب نمی‌بینم اما لااقل خوب بشنوم. یکی از خانم‌های امنیتی جلوی در، وقتی که پرسیدم: «میشه با خودمون کاغذ و خودکار ببریم؟» با خنده گفت: «اینجا همه چی حافظه‌اییه!» و حالا به این بهانه شیرین، دارم با دقت بیشتری، تمام جزییات را توی حافظه‌ام آرشیو می‌کنم؛ البته جزئیاتی به جز تصویر این عاقله‌مرد که از وسط قسمت مردانه و درست روبه‌روی شخص اول مملکت، با دو دستش بای بای می‌کند! مرد گنده دست‌بردار هم نیست! خلاصه که باید یک جوری ارادتش را نشان بدهد!
من هم اگر نخواهم زیاد با کلمات بازی کنم باید بگویم هیچ‌کس توی خودش نیست. یکی شعر می‌گوید و با انگشت‌هایش شکل قلب می‌سازد، یکی چهارقل می‌خوانَد و فوت می‌کند تا بلاگردان شود و یکی از دور، صدقه می‌گردانَد دور سر شخص اول مملکت و این یکی نذر می‌کند! «نذر می‌کنم اگه یه بارِ دیگه اومدم خونه آقا، لَأزرَعَنَّ طریقَ الطفِ رَیحانا!» می‌خواهد طریق الحسین را ریحان بکارد! خب حق هم دارند، هر کداممان از یک جا آمده‌ایم و یک جور دوست داشتنمان را نشان می‌دهیم. او با ریحان و من شاید با کلمه.
کلماتی که نمی‌دانم آیا به گوش شخص اول مملکت می‌رسند یا نه اما با خودم تکرارشان می‌کنم: «سلام مولانِه! در خوزستان، عرب‌ها شما را به احترام خون آخرین پیامبری که در رگ‌های شما جاریست مولانه صدایتان می‌زنند، یعنی سرور و آقای ما!»
اذان می‌گوید. شخص اول مملکت از روی صندلی بلند می‌شود. جمعیت مثل موهای پریشانِ گیسِ بلند خورشید از هم باز می‌شوند. دوباره دست شخص اول مملکت بالا می‌رود و نجوای پدرانه‌اش توی حسینیه می‌پیچد: «بنده عرض بکنم تردیدی نداشته باشید که پیروزی با جبهه حق است. تردیدی نداشته باشید که رژیم غاصب صهیونیستی یک روز از روی زمین ریشه‌کن خواهد شد و این ان‌شاالله جزو آینده‌های حتمی است؛ بعون الله و قوّته و باذن الله و عزّته این کار خواهد شد و امیدواریم ان‌شاءالله شما جوان‌ها آن روز را به چشم خودتان ببینید.»
بچه‌ها دستم را می‌گیرند و من را جلو می‌کشند: «می‌بینی؟ می‌بینی حنان؟ آقا رو دیدی؟» آخرین تصویر، تار می‌شود. پلک‌هایم را روی اشک‌هایم می‌بندم. و حالا به جای ستون به گریه بدموقع چشم‌هایم لعنت می‌دهم!
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: بیت رهبری دیدار با حضرت آقا شخص اول مملکت رهبر انقلاب دیدار رهبر با مردم خوزستان شخص اول مملکت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۶۴۲۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جلوه‌نمایی دشمنان سلامتی در رسانه‌ها / تبلیغ کالاهای آسیب‌رسان سلامت؛ ممنوع
سرپرست اداره کل فراورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو بر لزوم بازنگری در دستورالعمل‌های تبلیغات محصولات آسیب‌رسان به سلامت به قصد جدیت در اجرا تاکید کرد.
به گزارش ایسنا، دکتر عبدالعظیم بهفر، گفت: قوانین منع تبلیغات کالاهای آسیب رسان به سلامت به مانند "حروف والی" در زبان عربی هستند که گرچه نوشته می‌شوند اما خوانده نمی‌شوند. لذا، به رغم اینکه قانون منع تبلیغات کالاهای آسیب رسان در رسانه ملی مصوب است و هر ساله کالاهای آسیب رسان و غیر مجاز اعلام می شوند اما اجرای جدی این قانون در محاق قرار می‌گیرد و شوربختانه شاهد جلوه نمایی دشمنان سلامتی در رسانه‌ها هستیم.
بنابر اعلام روابط عمومی سازمان غذا و دارو، وی افزود: عدول از این قانون هم به روش‌های مختلف صورت می گیرد و ادعاهای غیر واقعی یا اغراق در معرفی محصول پاشنه آشیل بسیاری از تبلیغات است، گاهی عنوان عوض می شود، گاهی با ایما و اشاره محصول را تبلیغ می کنند که البته در پس این اقدامات یک ترس از قانون مشاهده می شود؛ اما با تساهل و مداراهای اخیر برخی از شرکت‌ها و نشان‌های تجاری با چراغ سبز رسانه ملی در چشم قوانین زل می زنند و آشکارا و مستقیم مخاطب را به مصرف محصولات آسیب رسان به سلامت دعوت می کنند.
بهفر در همین ارتباط به برگزاری جلسات مشترک با مسوولان رسانه ملی اشاره کرد و گفت: در جلساتی که با مسئولان رسانه ملی برگزار کرده‌ایم مهم‌ترین دلیل مدارا با تخلفات تبلیغات کالاهای آسیب رسان به سلامت را کم بودن بودجه و ضرورت اکتساب منابع مالی برای بقا و استمرار فعالیت ها عنوان می کنند که صحت سنجی این موضوع کار ارگان‌های بودجه ای است، اما آنچه اظهر من الشمس است اینکه "هدف نمی تواند توجیه گر وسیله باشد"؛ شیوع بیماری‌های مختلفی مثل سرطان حتماً با مولفه غذاهای مضر مماس است و حتماً تغذیه غیر سالم در بسط سبک زندگی اشتباه تاثیرگذار است.
وی افزود: طبیعتاً یکی از مهم‌ترین ناظران در کنار ارگان‌های دیگر، سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت است و ما ملزم به برخورد سلبی و حتی قضایی با کسانی هستیم که با تخطی از قوانین سلامت، جامعه را تهدید می کنند؛ اما فرد فرد جامعه نیز باید نسبت به سلامت خود حساس باشند و دست از مطالبه گری به انحا مختلف بر ندارد.
سرپرست اداره کل فراورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو، در واکنش به برخی ادعاهای نادرست در تبلیغات محصولات غذایی، تاکید کرد: در حوزه تبلیغات محصولات غذایی گاهی اوقات ادعاهای نادرست و خلاف واقع مطرح می شود که برخی از آنها اصولا موضوعیت ندارد؛ مثلا درج عنوان بدون کلسترول روی روغن های نباتی نیز از این دسته تبلیغات محسوب می‌شود؛ چرا که روغن‌های نباتی در اصل فاقد کلسترول بوده و تنها در روغن های حیوانی وجود دارد.
بهفر گفت: درج عنوان بدون افزودنی روی شیرهای استریل نیز از این دست تبلیغات است؛ چراکه شیرهای استریل نیازی به افزودنی یا نگهدارنده ندارند، چون داخل آن میکروبی وجود ندارد.
وی افزود: به هر حال بسیاری از اسنک‌ها، روغن ها، انواع سُس، آب‌میوه ها و نوشیدنی هایی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم، محصول یا شرکت و برند را تبلیغ می کنند غیر قانونی هستند و نباید در رسانه ملی یا هر رسانه دیگر تبلیغات داشته باشد.
بهفر گفت: یکی از موضوعاتی که در تبلیغات کالاهای آسیب رسان وجود دارد و برخی آن را به عنوان یک چالش به حساب می‌آورند، کلی بودن دستورالعمل تبلیغات است که شاید بهتر باشد ارگان های مرتبط با این موضوع دستورالعمل را با شاخص های کمی قابل سنجش و اندازه گیری، به روزرسانی نموده و دستورالعمل جدید را با جدیت عملیاتی کنند.
وی در پایان خاطر نشان کرد: شورای سیاست‌گذاری سلامت صدا و سیما هم به عنوان فصل مشترکی در پیشبرد اهداف سلامت محور، می تواند در احیای اجرای قانون منع تبلیغات محصولات آسیب رسان به سلامت در رسانه ملی نقش ایفا کند و ما هم آمادگی داریم تمامی امکانات خود در جهت اشاعه فرهنگ سلامت را در اختیار نهاد مهم اطلاع رسانی و فرهنگ سازی کشور قرار دهیم.
کانال عصر ایران در تلگرام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت